Al een tijdje twijfel ik om erover te schrijven. Zoals je ziet heb ik besloten om het toch aan de grote klok te hangen. 

Ik vond mezelf niet veel te dik, maar zeker ook niet dun en ook genoot ik erg van lekker eten. Bovendien, als rasechte Huismus kon ik met gemak tomeloos haken of Netflix kijken (of allebei tegelijk). Ik droeg vrolijke stretch-jurkjes met zachte stretch maillots. Nergens knelling, maar ook nergens een seintje dat de noodklok deed luiden. 

Totdat ik eens wat anders wilde. 

Ik vond Vinted en kocht voor een prikkie een broek in ‘mijn maat’. Die paste niet. Het toffe vintage jasje ‘in mijn maat’, paste ook niet. Zo ging het best wel even door. Totdat ik al mijn moed bij elkaar raapte, de weegschaal afstofte (ik wist nog net waar hij stond) er batterijen in stopte en erop ging staan. Ik keek en schrok. 

Ik googelde: “gezond gewicht vrouw” en zag een grafiek met een kruisje in het rode gebied. Ik googelde “gezonde BMI vrouw” en zag weer een kruisje in het rode gebied. Ik googelde “gezonde taille vrouw” en ik wist: dit kan zo niet langer. 

Ik googelde: “gezond eetpatroon” en zag door de bomen het bos niet meer. Ik wandelde wat, ik dronk veel meer, ik snoepte niet, maar de weegschaal gaf nog steeds hetzelfde aan. Ik overwoog een sportschool, maar ik ken mezelf nu goed genoeg om te weten dat ik dat niet volhoud.

Ik zocht verder en vond ‘lijf styling centrum’ Zlim in de buurt. Ik kreeg een ‘lichaamsanalyse’ en schrok weer. Voor een gezond lijf moesten er wel wat centimeters rond mijn taille weg. Terwijl ik schrok, voelde ik ook dat me dit ging lukken en ik voelde de zogenaamde knop luid en duidelijk omgaan.

Ik schreef me in en kreeg een persoonlijk trainingsplan met oefeningen die ik in een warme cabine ging doen onder toeziend oog van een trainer. Super makkelijk dus ik geloofde niet dat het me kon helpen. Na afloop mocht ik ‘uitrusten’ in een cabine met ozon, een verwenmoment voor mijn huid.

Na een week of twee kreeg ik een voedingsgesprek en ik dacht met mijn opgedane (google) kennis dat ik heel goed bezig was. Maar dat viel wel mee. Ik deelde mijn ‘dieet’ en kreeg 3 tips mee: probeer eens Skyr i.p.v. volle yoghurt, (zelfgemaakte) soep in plaats van een stuk brie en drink een glas (lauw) water voor het eten. 

En dat deed ik. Natuurlijk at ik geen zak chips meer leeg en ik smeerde ook geen broodje met een dikke laag roomboter en hagelslag. Ik moest even flink zijn. 

Ik ging 2x per week “Zlimmen” (de oefeningen werden steeds een beetje zwaarder) en de rest van de week combineerde ik lichaamsbeweging met de dingen die toch gedaan moetsen worden. De auto gebruikte ik alleen voor lange afstanden, de fiets pakte ik des te vaker en ook maakte ik wat vaker lange wandelingen. 

Ook kocht ik een ‘activity watch’. Ik had geen idee hoeveel calorieën ik op een dag verbruikte. Het geeft ook een seintje als ik een uur op mijn kont heb gezeten. Dat is handig, behalve als ik haak, dan telt elke steek als stap. Dat schiet dan ook niet erg op 🙂 

Ik ben ruim 14 kilo kwijt geraakt, heb 12 cm minder spek om mijn taille en ik kan niet zeggen dat ik erg heb geleden. Ik geniet volop en snoep bewust:) Ik bevind me in het knalgroene deel van de grafieken en dat voel ik duidelijk. Ik voel me een stuk gezonder en uiteindelijk is dat de stok achter de deur. De ‘actieve levensstijl’ die ik mezelf heb aangeleerd houd ik met gemak vol. Patat, chips, taartjes en chocolade eet ik wel, maar alleen als ik het echt nodig vind en uiteindelijk is dat dus veel minder vaak dan ik dacht. 

Tja, en dan die kleding… wat te klein was, is nu veel te groot. In het begin vond ik dat wel grappig (een compleet nieuwe ervaring), maar het wordt nu toch wel tijd voor kleding op maat. Ik koop nu kleding zoals ik snoep: alleen als ik het echt nodig vind en uiteindelijk is dat veel minder vaak dan ik dacht 🙂

-xxx- Saskia

Gezondheid is vaak gewoon een kwestie van geluk. Soms kun je dat geluk een handje helpen.